غنیمت شمردن فرصت ها

با کلیک روی 
 بنام خدا 
نمونه تبلیغات شبکه معارف اسلامی  را مشهاده فرمائید 


.

از جمله «بایدهای علمی اساتید محترم و دانش پژوهان گرامی».غنیمت شمردن فرصت ها است،
توضیح مطلب: وقتی در زندگانی بزرگان همچون معصومان علیهم السلام بویژه امام صادق (ع) می نگریم به نکته های دانستنی و هشداری بسیاری می رسیم که دارای پیام هایی است.! 

نمونه پیام ها: اینکه در خود بنگریم، ما که مدعی ... هستیم؛ با امکانات فعلی چه کارهائی انجام داده ایم:
امکاناتی از قبیل آنچه هنرمندان عرصه سخت افزار و ... در تلاشند تا هر چه بیشتر از هزینه های اطلاع رسانی کاسته تا صدای فرهنگ دوستان و فعالان در این عرصه را به اقصی نقاط عالم برسانند:
نمونه اش که شبیه «اپلیکیشن» است, و نکته های دانستنی و هشداری درباره دوست را ما در اطلاع رسانی ایتا تنظیم کردیم شما هم می توانید.
اینجا مشاهده فرمائید:
آدرس اپلیکیشن https://eitaa.com/jadiiid/470

 

حال در خود بنگریم که برای وقتی که فرصتی بدست آوردیم چه تهیه دیده ایم؟

اکنون این ما هستیم با این امکانات و این گونه برنامه ها: 
از جمله کارهایی که می توانیم انجام دهیم شکل همین موضوع یعنی (دوست و دوستی) موضوعات مختلف را, از بین (هزار موضوع معارفی) با محتواهای (تهیه شده با ادبیات مختلف) در همین مجموعه و برنامه های دیگر، تنوع بخشیده و ارسال کنیم, آموزش دهیم و روی آن ها هنرنمائی کنیم.
و برای خود و خانواده و زیر مجموعه هایی که داریم؛ هر چند مجموعه های فرضی، محتواهائی که به نقل از بزرگان ارسال شده، را به همین صورت تنظیم و آماده کرده تا در فرصت های در پیش «مثل اوقات فراغت» به دیگران بیاموزیم،

چون طبق گفته بزرگان (الفرصه تمر مر السحاب فرصت ها چون ابر می گذرد) و از دست می رود و معلوم نیست پس از این نعمت های موجود برخوردار باشیم و تأسف بر از دست دادن توفیق شناخت و آموختن سودی ندارد.
این (مطلب) چکیده سخن وارد شده در کانال ویژه تعلیم و تربیت در کانال اطلاع رسانی ایتا است که با سرج واژه (فرصت) می توانید آنجا (با آدرس زیر) مطالعه فرمائید.

https://eitaa.com/madresehtalim/658

توجه توجه :

یاد آور می شود: برای آشنائی بیشتر  با منابع دیگر که موضوع بندی شده توسط( مؤسسه فرهنگ سازان حجه بن الحسن (عج))
  اینجا 👉🏻 کلیک کنید.!

و  مجموعه را, ملاحضه  بفرمائید.!
تفکیک بعضی از خدمات  بشرح زیر است.

 آدرس فرهنگ هزار موضوعی شعر، ضرب المثل، انواع تمثیل

https://eitaa.com/danestanyhayshearefarsi/295

آدرس فرهنگ هزار موضوعی داستان طنز لطیفه خاطرات

https://eitaa.com/dastan_latifeh/398

آدرس فرهنگ هزار موضوعی سخن دانشمندان بصورت عادی و پرسشی

https://eitaa.com/danestanyhaybozorgan/200

 آدرس ویژه نامه پرسمان دینی همراه با پاسخ های قرآنی روایی با ادبیات مختلف.

https://eitaa.com/bvcfjdaa/12

فرهنگ موضوعی تمثیل و  تشبیه
اینجا انواع تمثیل 👉🏻 کلیک کنید.!

در صورت مورد پسند بودن مطالب هم خودتان عضو کانال های ما شوید و نیز دیگران را تشویق کنید به عضو شدن کنید:
تا شما نیز  از پاداش آموزش و  تربیت، برخوردار گردید انشاء الله.
📚والسلام مرتضوی

• آموزش معارف اسلامی با ادبیات مختلف
• راهکار تهیه محتوای معارفی
• غنیمت شمردن فرصت ها
• فهرست هزار موضوع معارفی
• مسابقه دوست و دوستی
• پر کردن اوقات فراغت
• نمونه اپلیکیشن ایتائی

ویژه نامه ولادت حضرت امام زمان «عج»

🔰 بنام خدا👉🏻 🔰

برای آشنائی با امام زمان حضرت حجه بن الحسن (عج)
💠 صاحب الزمان (عج) تیک بزنید👉🏻
امسال بیاییم هم جشن ۱۵ شعبان را؛ با شکوه تر برگزار کنیم و برای آشنائی با هدف از برگذاری این نمونه تلاش ها و مراسم اینجا کلیک کنید.

مسابقه لطیفه گویی

همانگونه که در فایل های «منابع» قبل تذکر داده شد، سلیقه های افراد با هم فرق می کند؛ بعضی به شعر علاقه دارند و بعضی ضرب المثل با طبعشان سازگار است و بعضی اهل مزاح و شوخی و طنز و لطیفه اند، و برای معاشرت با مردم، لازم است با همه این منابع آشنا باشیم، تا در فرصت هایی که پیش می آید فقط شنونده نباشیم ، حتی در چنین موقعیت هایی که اوقات فراغت بیشتری در اختیار است با داستان ها؛ طنزها به لطیفه گویی هدفمند، به انواع مسابقه «اعم از فردی خانوادگی گروهی محلی و...» بپردازیم.

سرآغاز نظر کردم به چشم عقل و تدبیر

ندیدم به ز خاموشی خصالی

نگویم لب ببند و دیده بر دوز

ولیکن هر مقامی را مقالی

زمانی بحث علم و درس تنزیل

که باشد نفس انسان را کمالی

زمانی شعر و طنز و هم لطائف

که خاطر را بود دفع ملالی

خدایست آنکه ذات بیزوالش

نگردد هرگز از حالی به حالی

مزاح و شوخی و لطیفه گویی

در بحث مزاح و شوخی می خوانیم : بعضی از انسان ها واجد چنین طبعی هستند و به لطیفه گویی و خوش مشربی و شیرین سخنی معروفند. کلامی که این ها به عنوان شوخی بر زبان می آورند ممکن است تنها لطیفه ای برای ادخال سرور و شاد نمودن دیگران باشد، و زمانی نیز با نکته های اخلاقی و پند آموز همراه گردد. این گروه در بین عامة مردم زیادند و غالبا در محیط خانواده، کار ویا تفریح در موقعیت مناسب با لطیفه ها و مزاح های خود همراهان را به وجد می آورند و خستگی را از تنشان بیرون می کنند. بخصوص که این روح مزاح با طبع لطیف و ذوق شاعرانه نیز همراه شود.

این گونه مزاح و شوخی بشرطی که از حد متعارف و معمول تجاوز نکند و موجب رنجش دیگران نشود ممدوح و پسندیده است.

و در روایات پیشوایان بزرگ اسلام نیز در این زمینه مواردی وجود دارد .

پیامبر گرامی اسلام فرمود : «خداوند (فرد) شوخی را که در شوخی خود راستگو باشد مؤاخذه نمی کند.    نهج الفصاحه سخن ۷۸۹.

- حضرت علی (ع) نیز در این زمینه می فرماید : «این دل ها نیز همانند بدن ها گاهی خسته و ملول می شوند. بنابراین آن ها را با لطیفه های حکمت آمیز خشنود کنید و خستگی و ملال آن ها را برطرف سازید».             نهج البلاغه فیض ص ۱۱۱۷.

تاریخ نیز نمونه هایی از این گونه مزاح را به پیشوایان اسلام نسبت می دهد :

الف – می گویند روزی حضرت رسول اکرم (ص) با حضرت علی (ع) از یک ظرف خرما میل می کردند .

پیامبر هسته خرما هایی را که میل می فرمود: پنهان از دید علی (ع) جلوی وی می گذاشت.

چون خرما تمام شد پیامبر نگاهی به هسته ها کرد و فرمود : هرکس که هسته بیشتری در مقابلش می باشد پر خورتر است.

امام علی (ع) نیز در جواب گفتند :

کسی که خرما ها را با هسته خورده پرخورتر است.

(لطایف الطوایف ص ۹).

ب - روزی پیرزنی نزد رسول خدا (ص) بود که صحبت از آخرت و قیامت به میان آمد. پیرزن گفت : یا رسول الله دعا کن تا به بهشت بروم. حضرت فرمود:

پیرزنان به بهشت نمی روند. پیرزن از این جمله غمگین و متأثر شد.

رسول خدا تبسم نمود و فرمود: پیرزنان اول جوان می شوند سپس به بهشت می روند. «هن ابکارا»

پیرزن از این سخن خوشحال و مسرور گردید.

(لطایف الطوایف ص 21)

ویژگی این گونه لطیفه گویی ها

در «این» شوخی و مزاح ....کلمات زننده و رکیک به چشم نمی خورد.

چرا که خلاف ادب انسانی است. و اگر سخن بذله ای با چاشنی کلمات زننده و زشت بازگو شود در شنونده اثر عکس خواهد داشت و چه بسا که او را دلگیر و ناراحت کند و طبیعی است این امر مورد رضای خدا و پسند انسان های حکیم وسلیم نخواهد بود.

ناگفته نماند که گرچه مزاح و خندیدن و خندانیدن دیگران امری پسندیده است، اما از مزاح بسیار و خنده زیاد نیز نهی شده است. زیرا موجب غفلت انسان از یاد خدای تعالی و سختی دل می گردد.

سرزنش شوخی و مزاح ناپسند

امام صادق (ع) در این زمینه می فرماید : «شوخی بسیار آبرو را ببرد و خنده بسیار ایمان را به یک سو؛ پرتاب کند».

اصول کافی ج 4 ص 448.

بر گرفته از : کتاب نکته ها و لطیفه ها با مختصر تغییرات.

به فکر و یاد خدا باشیم

آری امسال این گونه ۱۵ شعبان را جشن می گیریم به گونه ای که خداوند خواسته است یعنی: خداوند متعال در بیش از ۱۰۰ صفحه  قرآن مجید، اشاره به آیات و نشانه های الهی دارد؛ در آخر نیز در دو آیه؛ هدف از بیان این همه آیات را؛ یاد خدا و فکر و اندیشه بیان می فرماید:

- وَیُبَیِّنُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ   سوره بقره آیه 221

و آیات خود را براى مردم روشن مى ‏گرداند باشد که متذکر شوند

- کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُون  سوره نور آیه 61

خداوند آیات [خود] را این گونه براى شما بیان مى‏کند امید که بیندیشید

- کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ (بقره آیه 219)

اینچنین خداوند آیات را براى شما روشن مى‏سازد، شاید اندیشه کنید!

فکر کنیم در نعمت های او از جمله نعمت امنیت، سلامتی و ...

حال ببینیم آیا تا کنون ما به فکر معرفت دینی بوده و هستیم یا نه؟

ببینیم چه مقدار در فرصت بدست آمده بواسطه امتحان الهی «بیماری کرونایی» به یاد خدا بودیم و هستیم؟

در این ایام که باید از امام زمان (عج) و دوستداران آن حضرت سخن گفته شود؛یادی کنیم از تشرف یافتگان خدمت حضرت ولی عصر (عج):

جناب مهزیار (ره) پس از اینکه؛ خدمت آقا رسید؛ عرض کرد: آقا چرا زودتر مرا راه ندادید؟ حضرت «به بیان مرحوم کافی» فرمود : خود شما نخواستید؛ چرا که شما با زبان می گفتی؛ یا صاحب الزمان (ع) ولی دلت سراغ کسب و کارت بود.

نجات از آتش

اکنون این لطیفه قرآنی را بخوانید تا از پیام های آن انگیزه های فراوانی برای شما بوجود آید. و بدانیم لطیفه های قرآنی را چگونه مطالعه کنیم.

یاد آور می شود: عکس های متحرک کودکانه ویژه فرزندان عزیزم که در کلاس علاقه زیادی به این داستان نشان می دادند آورده شده است

جریان به آتش انداختن حضرت ابراهیم علیه السلام

نمرود، با دخترش (رعضه) در کاخ سلطنتى نشسته و منظره آتش انداختن حضرت ابراهیم (ع) «1» را نگاه مى کردند.رعضه، براى آن که صحنه را بهتر ببیند، در بالاى بلندى ایستاد، امّا با کمال ناباورى               

«2»، ابراهیم را در میان آتش، در یک گلستان دید «3». رعضه با صداى بلند «4» گفت : یا ابراهیم «5»! این چه حال است که آتش تو را نمى سوزاند «6»؟! حضرت، جواب داد «7»: مَنْ کانَ عَلى لِسانِهِ بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَ فى قَلْبِهِ مَعْرِفَةُ اللّهِ تَعالى لایُحْرِقُةُ النّارْ : هرکس در زبانش پیوسته بسم الله بگوید و قلبش مملوّ از معرفت الهى باشد «8»، آتش براى او اثر ندارد، رعضه گفت «9»: من هم مایلم، با تو همراه باشم، ابراهیم فرمود «10» : بگو : لااله الاّاللّه، ابراهیم خلیل الله «11» و بعد از آن در آتش بیا «12» ! او این کلام را گفت، و قدم در آتش نهاد و خود را نزد ابراهیم رساند؛ «13» و در حضورش ایمان«14» آورد. آن گاه به سلامت، به حضور پدر برگشت «15» نمرود،

با دیدن این صحنه، «16» مبهوت و متعجب شد؛ ولى عشق و علاقه به ریاست «17»، او را از ایمان به خداوند تبارک و تعالى، بازداشت «18» سپس خواست، دختر را با پند و اندرز «19» از راه توحید باز گرداند «20»، ولى اثر نکرد «21» او را تهدید «22» کرد. سودى نبخشید «23».تا این که دستور «24» داد، او را در میان آفتاب سوزان، به چهار میخ «25» کشیدند . در این موقع، پروردگار مهربان « 26» به جبرئیل امین فرمان داد : بنده من را دریاب «27»، جبرئیل (ع) رعضه را از آن مهلکه رهانیده «28» و به محضر خلیل (ع) رو آورد «29» رعضه، همچنان پیرو «30» آئین توحیدى ابراهیم (ع) بود تا این که آن حضرت، او را به همسرى «31» یکى از فرزندانش برگزید و خداى تبارک و تعالى فرزندانى به آن ها عنایت فرمود برخى از آن ها که برمسند نبوت «32»، و پیامبرى رسیدند.      برگرفته از کتاب هماى سعادت

پیام ها و پاورقی ها:

«1» در نظر گرفتن زحمات پیامبران و امامان علیهم السلام و علما و دانشمندان همچنین شهدا و جانبازان و دیگر مخلصان گذشته و آنان که در حال حاضر خدمت می کنند. و نیز این قضیه که دشمنان خدا و پیامبر (ص) و کشور و ملت که  در کمین هستند.

«2» هشدار به کسانی که جزئیات کار ها را هم می فهمند و از بالا می بینند اما بخواطر منافع شخصی خود از پشت خنجر می زنند؟

«3» آیا این همه آیات الهی برای بیداری و ترک تکیه بر غیر خدا، کافی نیست.

«4» امداد های الهی سبک و سنگین شدن ها؛ در تاریخ کم نیست. آیه شریفه قرآن هم می فرماید : وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ (سوره قصص آیه 5)

ما مى‏ خواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روى زمین قرار دهیم‏.

انشاء الله با آمدن امام زمان (ع) این وعده تحقق می یابد.

«5» آِیا وقتش نرسیده با دیدن آیات الهی بسوی خدا و .... باز گردیم؟.

أَ لَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّه‏ سوره حدید آیه 16

آیا وقت آن نرسیده است که دل هاى مؤمنان در برابر ذکر خدا و آنچه از حقّ نازل کرده است خاشع گردد؟

«6» آنچه نمی دانی از اهلش سؤال کن. چطور برای مسائل مادی رجوع به متخصص می کنیم؛ برای پیشگیری و ... تلاش می کنیم در ... چرا که «بهشت را به بها می دهند نه به بهانه»؟

مرحوم دکتر بهشتی رضوان الله تعالی علیه

«7» قهر نکنیم اگر دیگران بی معرفتی نشان دادند ما صحنه را خالی نکنیم بی وفا نباشیم.

« 8» چند داستان در باره بسم الله می دانیم و به فرزندانمان یاد دادیم؛ بسم اللهی که امام علی (ع) میگرن پادشاه روم را با آن درمان کرد و ...

«8» تأثیر دعا و ذکر بستگی به باورهای دینی دارد عقیده خوب و ... البته حکمت ها را نیز باید در نظر داشت.

«9» با توجه به دعای امام (ع) به منادیان حق در حدیث : «رحم الله امرئا احیا امرنا» در دو ماه رجب و شعبان برای آخرتمان چه کردیم چگونه ولایت مداری بودیم برای معرفی امام زمان (عج) و تشویق به دوستی آن حضرت، حالا که امکانات شناخت و آشنا کردن مردم با آن حضرت وجود دارد.؛ مخلصانه چه کردیم و برای ماه رمضان چه برنامه ای داریم و چه خواهیم کرد.

«10» راستی ما خدا شناسیم پس چرا ایم همه نگرانیم مؤمن و نگرانی؟ ما که بی ولی نیستیم؟

«11» آیا شده به خدا و پیامبرانش این گونه دل بدهیم و به آن ها دل ببندیم.

«12» خدا خواهی و سؤء استفاده نکردن از موقعیت؛ خیلی آمادگی و درست بودن می خواهد؛ تا انسان در مواقع خواص کم نیاورد. چرا که در ضرب المثل آمده:

گر حکم شود که مست گیرند *** در شهر هر آنچه هست گیرند

«13» طوری ما بگوییم «لااله الاّاللّه» که پاسخ حق را بشنویم.

گر یکبار گویی بنده ام *** بگذرد از عرش اعظم خنده ام

«14» پیشوای ما امیر مؤمنان علی (ع) بر پشتش زره نمی بست یعنی اگر خواستی بترسی؛ بمیری بهتر است و امام خمینی (ره) فرمود: والله تا بحال نترسیدم. از این رو هیچ نگران نباشیم چرا که خدا با ماست؛ پس ترس برای چی؟

«15» خود را با دل و جان خود به امام زمانت (ع) برسان تا لذت «بکم فتح الله و بکم یختم و بکم ینزل الغیث و ..». زیارت جامعه کبیره را؛ بچشی.

«16» خدا کند ما از گونه دوم نباشیم.

ای بسا کافر که مؤمن کشت و رفت

ای بسا مؤمن که ایمان هشت و رفت

«17» اگر دانشی اندوختی هم وطنی و هم کِشور خود را فراموش نکن شاید به علم و دانش و مال و تخصص تو نیازمند باشند.

ً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ (سوره توبه آیه122 )

چرا از هر گروهى از آنان، طایفه‏ اى کوچ نمى‏کند؛ تا در دین (و معارف و احکام اسلام) آگاهى یابند و به هنگام بازگشت بسوى قوم خود، آنها را بیم دهند؟! شاید (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند، و خوددارى کنند!

«18» َ فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصارِ (سوره حشر آیه 2)

پس اى هوشیاران عالم پند و عبرت گیرید.

«19» بلای، مال و ثروت دوستی؛ که قارون را به؛ انکار پیامبری حضرت موسی (ع) وا داشت.

«20» وقتی سخن و مثل های کشورهای جهان را بررسی می کنی می بینی اکثر مردم عالم موحد هستند با کمال تأسف عده ای که ... بی ایمان... به اینان باید اینچنین گفت:

این ره که تو می روی به گورستان است.

«21» بزرگترین گناه اشاعه شایعه است از تکرار آن بپرهیزِیم که شایعه سازی کار شیطان و شیطان صفت ها است .

إِنَّما یُرِیدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ  سوره مائد آیه 91

شیطان قصد آن دارد که، میان شما عداوت و کینه بر انگیزد و شما را از ذکر خدا و نماز باز دارد

«22» جنگ نرم با دین «شایعه پراکنی» با دادن نسبت های ناروا.

«23» لطف و امداد های الهی تا کنون کم نبوده که شامل حال ما شده. داستان قرآنی «طیرا ابابیل» و امددناکم بالف من الملائکة مردفین و ...

«24» تبلغیات تو خالی و تهدید های گوناگون؛ سابقه بلند تاریخی دارد؛ داستان «لیلة المبیت» و خوابیدن امام علی (ع) بجای پیامبر (ص) و داستان هجرت؛ حتی داستان قرآنی «تبت یدا ابی لهب» هم...

«25» مردم دیندار و ولایت مدار این کشور؛ در میدان های عمل؛ باره ها نشان داده اند که گوششان بدهکار این حرف ها نیست.

«26» البته خدا خواهی هم بی مایه نمی شود. ممکن است هزینه بردار باشد؛ محرومیت هایی هم پیش بیاید «مثل ایجاد محدودیت دسترسی به منابع و .. در داستان تبعید گاه پیامبر (ص) و اصحاب در شعب ابی طالب» ولی با تلاش و کوشش و توکل بر خدا، انشاء الله این سختی ها هم مثل دیگر مشکلات رفع خواهد شد.

«27» الآن هم عده ای گرفتارند، خدا انشاء الله وسیله نجات همه خدا دوستان را در تمام عالم فراهم فرماید.

«28» آری در لحضات حساس است که خدا قدرت نمایی خود را نموده و می نماید؛ باید امیدوار بود به لطف و عنایت الهی «ان وعد الله حق»

«29» باره ها؛ مجریان حضرت حق، با انواع سیاست ها و ... به فریاد ما رسیده اند.

«30» مورد توجه قرار گرفتن امداد های الهی و نمایندگان او در عالم حضرت ولی عصر امام زمان (عج) و نجات ما از دست دشمن باره ها اتفاق افتاده.

«31» این ها، همه؛ شرطش غافل نبودن از خداست و پیوستن به حق.

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند

تا تو نانی بکف آری و به غفلت نخوری

«32» همان ضرب المثل معروف:

خدا گر ز حکمت ببندد دری *** ز رحمت گشاید در دیگری

«33» پیروی و اطاعت از حق؛ هدف اصلی خلقت و امتحانات است و پاداش های بزرگ از آن افراد موفق در این طریق است.

والسلام خادم موحدان عالم مرتضوی

آشنایی با امام حسین (ع) استاد ماندگار روزگار

بسم الله الرحمن الرحیم

ضمن عرض تبریک سال روز ولادت امام حسین (ع)

و نیز ولادت برادر گرانقدر او حضرت ابالفضل العباس (ع)

جهت آشنائی با معص.مان علیهم السلام
ویژه نامه مشترک ابا عبد الله الحسین (ع) و ابالفضل (ع) تیک بزن. 🟢
معرفی امام حسین (ع)

 نام: حسین

پدر و مادر: امام علی بن ابیطالب و حضرت فاطمه زهرا

شهرت: سید الشّهداء

کُنیه: ابا عبداللَّه

زمان و محلّ تولّد: سوّم شعبان سال 3 هجرت در مدینه

زمان و محل شهادت: روز عاشورای سال 61 ه. ق در کربلاء در سن 57 سالگی.

مرقد شریف: در کربلاء مقدّس.

دوران زندگی: در چهار بخش:

1 - عصر رسول خداصلی الله علیه وآله )حدود 6 سال(

2 - دوران ملازمت با پدر )حدود 30 سال(

3 - ملازمت با بردارش امام حسن )حدود ده سال(

4 - مدت امامت: ده سال

فرزندان امام حسین (ع )

امام حسین (علیه السلام ) داراى شش فرزند بود:

1 - على بن الحسین (امام سجّاد) کُنیه او ((ابومحمّد)) بود، مادرش ((شاه زنان )) دختر یزدگرد (سوّم ) بود.

2 - على بن الحسین (علیه السلام ) (معروف به على اکبر) که در کربلا در جریان عاشورا به شهادت رسد، مادرش ((لیلى )) دختر ابوقرة بن عُروة بن مسعود ثقفى بود.

3 - جعفر بن حسین که فرزند نداشت و مادرش از قبیله قُضاعیّه بود، و جعفر در زمان حیات امام حسین (علیه السلام ) از دنیا رفت .

4 - عبداللّه ، که در روز عاشورا در آغوش پدر بود، تیرى از جانب دشمن به او اصابت کرد به طورى که سرش را از بدنش جدا نمود و به شهادت رسید.

5 - سکینه ، که مادرش ((رباب )) دختر امرء القیس بن عدى از قبیله کلبى بود.

6 - فاطمه که مادرش ((اُمّ اسحاق )) دختر طلحة بن عُبیداللّه از قبیله تَیْم بود.

مختصری از زندگانی امام حسین (ع)

فهرست ویژگی هاى آن حضرت که افزون بر 300 ویژگى است که در 30 عنوان بدین ترتیب خواهد آمد:

1 ویژگی ها و امتیازات آن حضرت از آغاز تا فرجام آفرینش 

1 در آفرینش نور وجودش .

2 نور وجودش از عالم ذر تا عالم رحم .

3 از ولادت تا دوران کودکى .

4 به هنگامه شهادت .

5 پس از شهادت .

6 منزلت او در قیامت .

7 پس از روز رستاخیز.

2 ویژگی ها، صفات ، ارزشهاى اخلاقى و عبادى آن حضرت در دوران کودکى

3 ویژگى، صفات ، ارزشهاى اخلاقى و عبادى آن حضرت در روزعاشورا.

4 الطاف خاصّ خدا بر او. 

1 نمونه هاى بى نظیر.

2 سخن خدا با او.

3 نشانه ها از برترین بندگان .

4 نشانه ها از بزرگترین مخلوق .

5 نشانه ها از بهترین موجودات .

6 نشانه ها از شایسته ترین صفات دیگر پدیده ها.

7 احترام ویژه خدا به او پیش از شهادت .

8 احترام ویژه خدا به او پس از شهادت .

5 جلوه هاى بارز از الطاف خاصّ خدا به او. 

6 خشوع دل ، محبّت عمیق قلبى و گریه با یاد و نام او. 

7 ویژگیهاى زیارت آن حضرت . 

8 در رابطه با قرآن . 

9 در رابطه با کعبه . 

1 کعبه حقیقى .

2 گرامى داشت کعبه .

3 زیارت حسین یا حجّ و عمره .

4 بیت اللّه .

10 حسین و پیام آوران خدا. 

1 حسین و آدم .

2 حسین و نوح .

3 حسین و ادریس .

4 حسین و ابراهیم .

5 حسین و اسماعیل .

6 حسین و یعقوب .

7 حسین و یوسف .

8 حسین و صالح .

9 حسین و هود.

10 حسین و شعیب .

11 حسین و ایّوب .

12 حسین و زکریّا.

13 حسین و یحیى .

14 حسین و اسماعیل ... .

15 حسین و موسى .

16 حسین و داوود.

17 حسین و سلیمان .

18 حسین و عیسى .

امام حسین (ع) پس از ولادت 

نخستین جایگاه نور وجود حسین علیه السلام پس از ولادت ، دو دست و آغوش پرمهر پیامبر گرامى صلى الله علیه و آله بود.

آن حضرت در کنار درب اطاق فاطمه علیها السلام ایستاده و طلوع نور وجود حسین علیه السلام در افق جهان را انتظار مى کشید. هنگامى که جهان را به نور وجودش نورباران ساخت و براى آفریدگارش سجده کرد؛ پیامبر ندا داد که : (هان اى اسماء! فرزند ملکوتیم را بیاور ... .)

او گفت : (هنوز نظیف و آماده دیدارش نساخته ام .)

پیامبر با تعجّب فرمود: (شما او را نظیف مى کنید؟ خداوند او را نظیف و پاک و پاکیزه ساخته است .)(1)

اسماء نگریست و واقعیّت را دریافت و آن کودک ملکوتى را در پارچه اى پشمین به سوى پیامبر صلى الله علیه و آله آورد.

پیامبر حسین علیه السلام را در آغوش گرفت و متفکّرانه بر او نگریست وگریستن آغاز کرد و در حالى که آن کودک را مخاطب ساخته بود، فرمود:

(... حسین جان ! به راستى که بر من گران است ... گران .)(2)

پس از روى دست و آغوش پیامبر، گاهى شانه فرشته وحى جایگاه او بود و گاهى شانه و دوش و سینه پیامبر. پیامبر صلى الله علیه و آله گاهى او را بر روى دستان مقدّسش مى گرفت تا در برابر دیدگان نظاره گر، بوسه بارانش کند و گاهى بالا مى برد تا همه بنگرند و موقعیّت او را دریابند.

1) بحارالانوار، ج 43، ص 256، ح 34.

2) جلاء العیون ، ج 2، ص 6 و بحارالانوار، ج 43، ص 243 با اندک تفاوتى .

بر گرفته از کتاب: ویژگی های امام حسین علیه السلام

ترجمه : الخصائص الحسینیّة تألیف : آیت اللّه حاج شیخ جعفر شوشتری

فضائل امام حسین (ع)

مقدمه:

کلمه ﴿ کهیعص﴾؛ این حروف که خداوند سورۀ مریم (سلام‌الله‌ علیها) را با آن ها آغاز کرده، اخبار غیبی است که خداوند آنها را به بنده‌‏اش حضرت زکریا (علیه‌السلام) تعلیم داده است «قَالَ هَذِهِ الْحُرُوفُ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَیْب‏».

جریان بدین شرح است که حضرت زکریا (علیه‌السلام) از خداوند درخواست کرد تا نام‏‌های مبارک پنج تن آل عبا (علیهم‌السلام) را به او تعلیم دهد که جبرئیل (علیه‌السلام) برای تعلیم این اسماء بر او نازل شد. هر وقت حضرت زکریا (علیه‌السلام) نام‏‌های مبارک محمد، علی، زهراء و حسن (علیهم‌السلام) را می‌‏برد غم و اندوه وی بر طرف می‏‌شد، اما هرگاه نام مبارک حسین (علیه‌السلام) را می‌‏برد گریه راه گلوی او را می‏‌گرفت و نفس وی به شماره می‏‌افتاد تا اینکه روزی حضرت زکریا (علیه‌السلام) گفت: خدایا! برای چیست که هر وقت من نام آن چهار نفر را می‏‌برم غم و اندوه من برطرف می‏‌شود اما وقتی نام حسین (علیه‌السلام) را می‌‏برم چشمانم اشکبار و نفسم به شماره می‌‏افتد.

خداوند داستان شهادت امام حسین (ع) را برای زکریا (علیه‌السلام) شرح داد و فرمود:

«کهیعص»؛ (ک) یعنی کربلای امام حسین(ع)، (ه) هلاکت، (ی) یزید، (ع) عطش امام حسین و (ص) به معنای صبر است، پس از این ماجرا بود که حضرت زکریا (علیه‌السلام) به شدت تحت تأثیر قرار گرفت، «فَلَمَّا سَمِعَ ذَلِکَ زَکَرِیَّا لَمْ یُفَارِقْ مَسْجِدَهُ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ وَ مَنَعَ فِیهَا النَّاسَ مِنَ الدُّخُولِ عَلَیْهِ وَ أَقْبَلَ عَلَى الْبُکَاءِ وَ النَّحِیب‏» (1)، هنگامی که حضرت زکریا (علیه‌السلام) این جریان را شنید مدت سه روز از مسجد خویش خارج نشد و در آن مدت اجازه ورود به احدی نداد، آنگاه مشغول گریه و زاری شد. «فَأَنْبَأَهُ اللَّهُ تَعَالَى عَنْ قِصَّتِهِ وَ قَالَ‏ کهیعص‏ فَالْکَافُ اسْمُ کَرْبَلَاءَ وَ الْهَاءُ هَلَاکُ الْعِتْرَةِ وَ الْیَاءُ یَزِیدُ وَ هُوَ ظَالِمُ الْحُسَیْنِ ع وَ الْعَیْنُ عَطَشُهُ وَ الصَّادُ صَبْرُه‏».

(1) (کمال الدین و تمام النعمة، ج‏2، ص: 461)

برچسب ها:

• مختصری از زندگانی امام حسین (ع)
• امام حسین (ع) پس از ولادت
• فضائل امام حسین (ع)